Wtrysk
Podobnie jak w Studencie4000 wykorzystałem do tego celu złączkę pneumatyczną na węże PA 8/6mm. Zapłon następuje po przepaleniu zgrzanego wcześniej wężyka. Wykorzystałem tzw. wtrysk CNVA/Swirl, czyli taki, który wprowadza strugę podtlenku w ruch wirowy znacząco polepszając regresje paliwa. Osiągnąłem to poprzez wprasowanie w złączkę fragmentu wiertła 8.5mm. Komora spalania
Została wykonana z rury aluminiowej 6082 (PA4) 80x5mm. Z jednej ze stron zakończona jest rowkiem pod seger W70 a z drugiej gwintem wewnętrznym M75x1,5 i rowkiem pod seger Z80 przez który przekazywana jest siła ciągu na korpus rakiety. W celu oszczędności masy zebrałem po 2mm na promieniu tak, żeby większość rury miała 3mm ściankę. 5mm zostało tylko na końcach w okolicach rowków na segery i gwintu. Dysza
Składa się z dwóch elementów - aluminiowej oprawki i grafitowej wkładki. Pomiędzy nimi znajduje się warstwa izolacji termicznej w postaci klingierytu. Całość uszczelniona jest oringami i wkręcana jest w komorę spalania.
Paliwo
Tak jak i w studencie jest to rura PP ale fi63mm. Po obu końcach znajdują się 5cm podtoczenia w formie komór mieszania i dopalania. W przeciwieństwie do studenta nie ma po środku nylonowego pręta paliwowego, co znacząco ułatwia montaż wszystkiego. Zawdzięczamy to agresywnemu wtryskowi. Powierzchnie czołowe paliwa uszczelnione są uszczelką wyciętą z klingierytu wklejoną na silikon wysokotemperaturowy. Póki co takie rozwiązanie mnie nie zawiodło i wydaje się działać.
Testy
Silnik pracował 2 razy, raz na ziemi i raz w locie. Podczas testu na hamowni nie było odczytu ciągu ale wg danych z lotu ciąg początkowy to równo 700N czyli idealnie tyle na ile go projektowałem. OF podczas testu wyniósł ok 6, co też jest bardzo blisko tego co sobie założyłem. Z racji na przeciągnięty zapłon i nieszczelności na wyrzutni nie znam masy podtlenku w zbiorniku więc impulsu właściwego niestety nie policzę


Pozdro