Cukry (węglowodany, sacharydy)

[admin]

CUKRY (węglowodany, sacharydy)
Jest to nazwa węglowodanów, występujących szeroko w przyrodzie. Występują jako pojedyncze cząsteczki, lub jako polimery, czyli cząsteczki powiązane ze sobą w łańcuch. Stąd też podział na cukry proste, dwucukry oraz polisacharydy (czyli inaczej: wielocukry). Chemicznie są to substancje zbudowane z węgla, wodoru i tlenu, czyli jakby z węgla i wody (stąd nazwa: węglowodany). Stosowane jako lepiszcze (po roztopieniu) w paliwach określanych jako karmelka. Spalanie cukrów powoduje powstanie gazów jak: tlenek i dwutlenek węgla oraz dużych ilości wody. Stosowanie cukrów jako lepiszczy i składników palnych jest korzystne ze względu na wysoki bilans tlenowy cukrów oraz ze względu na fakt obecności w spalinach dużych ilości wody, które mając bardzo mały ciężar cząsteczkowy umożliwiają uzyskanie wysokich impulsów właściwych. Niestety, to korzystne zjawisko jest w dużej mierze neutralizowane przez nie najlepsze właściwości energetyczne spalania. W zależności od zastosowanej kombinacji cukru i utleniacza można uzyskać paliwa i różnym impulsie właściwym. Najczęściej stosowanymi cukrami jest glukoza, sacharoza, skrobia.