Na początek chciałbym się dowiedzieć czy ktoś eksperymentował z systemem przedstawionym w książce Pawła Elszteina, ze sprężyną. Jest to koncepcja znacznie lepsza od kołnierza oporowego, ale i tak wyrzut spadochronu następuje przed osiągnięciem pułapu (kiedy prędkość spadnie poniżej pewnej wartości krytycznej - bezwładność wpycha silnik do środka, grawitacja nie odgrywa roli, opór powietrza i sprężyna wypychają silnik). Ponadto problemem jest sprężyna, jej dobór i wykonanie. Jeśli zabiegamy o to by wyrzut nastąpił jak najpóźniej, to tracimy energię wyrzutu i może się okazać, że spadochron się nie rozwinie(przynajmniej tak sądzę).
Zapraszam do dyskusji
Począwszy od rozwinięcia spadochronu powiem tak. Jeżeli jest on prawidłowo zwinięty to nie ma bata aby się nie rozwinął. Kwestia tkwi nie tylko w złożeniu materiału ale i starannym owinięciu linek wokół złożonego płótna. Odnośnie stosowania sprężyn doszedłem do wniosku, że zastosowanie wyzwolenia spadochronu drogą pirotechniczną jest znikomo kosztowne. Do swojego modelu zapakowałem UWS3 i właśnie za pośrednictwem pirotechniki będzie wyrzucany spadochron. Co za tym idzie. Układ zadziała w momencie kiedy model uzyska maksymalny pułap i przechyli się o wcześniej skalibrowany kąt dzięki czemu nie muszę się martwić o wyzwoleniu odzysku w czasie osiągania pułapu. Uważam to za niepodważalną zaletę. W przypadku sprężyny niestety maksymalnego pułapu nie osiągnę co też wiąże się z próbami dobrania odpowiedniej sprężyny. Poza tym jak sobie przeliczałem układ sprężynowy i UWS wychodziła bardzo podobna waga. Więc postanowiłem odżałować parę gram i zrobić to porządnie i na poziomie 
Technika idzie do przodu wiec podążajmy razem z nią. Rozumiem, że nie każdy jest w stanie sam sobie zrobić UWS-a lecz zawsze można poprosić o gotowca;)